Rohan Poldervaart is 27 jaar en dirigent van Divina Close Harmony Utrecht en vocalgroup The BasZment. Daarnaast is hij dirigent van 9 andere (kinder / tiener / volwassen ) groepen. Hij voert verschillende projecten uit in de omgeving van Utrecht voor de Muziekschool Bunnik en in juni begeleidt hij een groep jonge studenten Docent Muziek op het Conservatorium van Utrecht in de koorweek.
Rohan volgt lessen aan het conservatorium van Aalborg (Denemarken) en wil in september de master Rhytmical Choir Conducting starten (de studie die Merel Martens heeft geïntroduceerd aan ‘vocaal Nederland’).
BALK vroeg mij om een stukje voor ‘Op de Bok’ te schrijven. Na artikelen van mijn collega’s te hebben gelezen wil ik niet graag in de herhaling vallen. Daarom hier een stukje over mijn ontwikkeling als koordirigent en gewoon het leukste om te delen; musiceren met elkaar!
Start
Vanaf mijn 18e heb ik al koren begeleid en besloot auditie te doen voor het conservatorium als Docent Muziek. Tijdens mijn opleiding was het snel duidelijk; musiceren met volwassenen en kinderen.. hier kon ik alle kanten mee op. Ik werd opgeleid tot een muzikale duizendpoot, wat wilde ik nog meer?
Naarmate ik verder in de studie kwam besefte ik me dat piano spelen toch wel erg ‘tof’ was. Bij een professionele productie werd ik aangenomen als invalpianist; wat voelde dat goed! In een tweede productie werd ik onverwachts ontslagen en kwam ik erachter dat ik graag “de pianist” wilde zijn puur om erkenning te krijgen van collega’s dat ik muzikaal iets te brengen had.
Ik besloot mijn leven ietwat anders in te richten en mijn carrière keuzes vooral te maken op:
♦ Hoeveel energie krijgen we (zowel koor en dirigent) van elkaar?
♦ Motivatie / inspiratie.
dan op;
♦ Ego
♦ Erkenning
Werken met mensen!
Ik kwam erachter dat werken met een koor/vocal group mij veel extra’s gaf. Ik kon mijn sociale ei kwijt en tegelijkertijd op niveau met muziek bezig zijn.
Het spelen in de ‘productie’ band waarin we alle partijen aan het reproduceren waren en onderling weinig contact was bevestigde mijn gedachten. De mensen, verhalen en stemmen geven mij inspiratie en energie!
Al mijn groepen musiceren op verschillende niveaus (de ene groep zingt 5-stemmig close harmony met geschoolde jonge zangers, de andere groep is amateur, 55+ en lukt net 3 stemmig). Op al deze groepen ben ik heel trots in wat wij bereiken met elkaar.
Wanneer heeft muziek (zingen in een groep) voor mij zeggingskracht?
♦ Wanneer koorleden volledig vanuit hun kracht en kwaliteiten functioneren en het groepsproces het gezelschap naar een hoger plan tilt.
♦ Wanneer dirigent en zangers/zangeressen op gelijkwaardig niveau met elkaar samenwerken en eerlijk en integer met elkaar omgaan.
♦ Wanneer uitvoerende en publiek geraakt kunnen worden door muziek, los van esthetische perfectie.
♦ Wanneer de zangers en zangeressen met enthousiasme / vertrouwen / energie en zekerheid op het podium kunnen staan.
Belangrijke peilers voor mij als dirigent:
♦ Laat ego losstaan van je muzikale keuzes, optredens en samenwerkingen. Alles wat intrinsiek gemotiveerd is slaagt beter dan op ego (bij mij dan :))
♦ Vergelijk andere dirigenten (en hun werk) niet teveel met jezelf; vaak wordt je er onzeker van omdat je altijd kwaliteiten bij de ander ziet die je graag zelf wilt hebben. Daarbij beogen wij dirigenten in grote lijn hetzelfde doel?
Wees daartegenover wel kritisch op je eigen ontwikkeling. Blijf leergierig naar de verschillende methodes om muziek te laten ontstaan, en laat je inspireren door je zangers en collega’s.
Wees trots op elke groep en bij ontevredenheid communiceer je, los je op of accepteer je.
“Ik ben dankbaar dat ik op deze wijze mag leren, ervaren en ontdekken en hoop nog lang te kunnen genieten van dit prachtige beroep"
Rohan Poldervaart
