Tien vragen aan... Herma van Piekeren

 

Herma van PiekerenHerma van Piekeren is artistiek leider van KunstKlank en heeft in die hoedanigheid sinds 1999 een groot aantal concerten, muziektheaterprojecten en andere culturele evenementen in georganiseerd en vormgegeven.

Zij is ook op een groot aantal andere muzikale terreinen actief. Gespecialiseerd in het werken met muzikaal en theatraal getalenteerde jongeren, in het bijzonder stemvorming van kinderen, verzorgt ze workshops in binnen- en buitenland. Als artistiek leider en dirigent  van het Kleijnkoor Noordwijk geeft zij leiding aan een gezelschap getalenteerde zangeressen van 13 tot 20 jaar uit  Noordwijk en omgeving.

De afgelopen 11 jaar is zij kindermuzikaal leider bij alle grote producties van Joop vd Ende theaterproducties. Daarnaast wordt zij vaak gevraagd voor speciale projecten, waaronder sinds 2011 voor de ‘vocal coaching’ van het jaarlijkse ABNAmro Nieuwjaarscabaret. Voor de landelijke huldiging van astronaut André Kuipers schreef zij het lied waarmee hij door de Marinierskapel en Noordwijkse scholieren ‘officieel’ weer op aarde werd verwelkomd.

Een van haar meest recente projecten was het schrijven en uitvoeren van de kinderopera ‘Kinderen van de Zaan’, een samenwerkingsproject van FluXus|Centrum voor de Kunsten Zaanstad en het Zaans Museum. Meer info: www.hermavanpiekeren.nl & www.kunstklank.nl


1. Is het werken met kinderen/jeugd leuker dan met volwassenen?

Ik vind het allebei erg leuk, maar mijn voorkeur ligt bij jongeren omdat zij nog zo openstaan voor alles en geen aangeleerde vakjes hebben bij repertoire en oefeningen

 

2. Zo ja of nee, hoe en waar ontdekte je dat?

Ik ontdekte dat vooral door het doen. Door het oprichten van een fanatiek kinderkoor: Konstantijn, bij het conservatorium Constantijn Huygens (nu Artez Zwolle). Een kinderkoor waarbij ontwikkeling in koorzang, stemvoriming en muzikale ontwikkeling voorop stond en met wie we de vrije hand hadden om alles te doen wat wij (Eugene van Boheemen en ik) dachten dat goed was

 

3. Wat is het grootste verschil tussen werken met kinderen/jeugd en volwassenen?

De taal, de benadering en de psychologie om datgene uit de zangers te halen wat erin zit.

Ook het werken met beelden spreekt bij kinderen en jongeren sneller aan dan bij volwassenen, het prikkelt hun fantasie daar waar volwassen vaak liever een duidelijk voorbeeld of resultaat willen.

 

4. Wat is de grootste denkfout die veel mensen maken t.a.v. kinderen/jeugd?

Dat ze alleen houden van een “ hippe muziek”. Kinderen staan open voor veel stijlen, omdat ze nog geen ervaring hebben met diverse stijlen.

Ik vind het een uitdaging om divers repertoire te doen, daarbij ook gelet op individuele ontwikkeling en smaakkeuze ontwikkeling zodat een jonger na jarenlang zelf keuzes kan maken uit het aangebodene in haar of zijn jeugd. Kinderen en jongeren zijn enorm ambitieus en dat is heerlijk.

 

5. Willen kinderen überhaupt nog wil zingen?

Ja, ik ben daarvan overtuigd. Hoewel het aspect bewegen in combinatie met zingen steeds belangrijker wordt en dat zien ze ook op tv, in het theater, of film. Maar vanuit beweging, passend bij de muziek, kan je ook weer beter gaan zingen, dus hier is een wisselwerking van belang.

 

6. Wordt er nog voldoende gezongen op de scholen?

In de onderbouw van het basisonderwijs wordt nog veel gezongen en daar is ook een enorm repertoire voor. Maar helaas is zingen niet meer een vanzelfsprekend onderdeel van de lessituatie. Daardoor wordt het voor docenten die in de bovenbouw werken en graag willen zingen ook moeilijker: de kinderen doen niet vanzelfsprekend meer gemotiveerd mee.

Maar voorop staat dat zingen de kinderen blij maakt, ook als maatschappelijke aanvulling. En gelukkig zien we dat veel scholen nog steeds werken met een groep 8 musical…. dus muziek ter afscheid hoort ook bij het leven.

 

7. Op televisie zien we veel programma’s met zang, vind je dat een goede ontwikkeling?

Enerzijds wel, anderzijds niet. Bij zingen is het proces zo enorm belangrijk: het groeien in muziek en de tijd die het vergt om mooier te gaan klinken

Entertainment is snel, snel resultaat en slaat veelal alle groeifacetten over.

Het is wel prachtig om te zien hoeveel talent er door deze programma's boven komt drijven. Maar het gevoel dat mij na het kijken bekruipt is vaak: En nu? Waar blijven ze?

Winnen moet niet het eindresultaat zijn, maar een motivatie om je te gaan ontwikkelen. Solistisch zijn is een vak waar niet iedereen geschikt voor is. Samenzingen kan zoveel geven in groei, ook al ben je je daar misschien niet altijd bewust van. 

 

8. BALK geeft koren subsidie als zij een kinder/jeugdkoor betrekken bij een optreden/concert. Is dat een goed begin?

Daar zou ik heel blij mee zijn en ik zou er graag meer over te weten willen komen. Waar kunnen we informatie vinden?

 

Antwoord van BALK: Hier vind je meer informatie , maar je kan met een voorstel of idee natuurlijk altijd contact met ons opnemen om te zien wat we ermee kunnen doen. 

 

9. Wat zou BALK nog meer kunnen doen?

♦ Investeren in zingen in combinatie met scholen.

♦ Ga actief naar de jongeren toe; wacht niet tot ze naar jullie komen.

♦ Leuke projecten en masterclasses organiseren, niet alleen voor hele grote groepen maar ook specialistischer cursussen als bijvoorbeeld podiumpresentatie, help….ik moet auditie doen, etc.

Ik zelf zou dolgraag een grote subsidie krijgen om een mooi groep 8 musical te kunnen schrijven met een regisseurs samen. Ideeën liggen er volop….maar geld om het te gaan maken is altijd een probleem

 

10. Wat zouden alle koren kunnen doen als zij denken aan kinderen/jeugd?

♦ Kinderen gewoon als personen/zangers beschouwen. Dus niet te kinderachtig denken; neem ze serieus.

♦ Zelf gepassioneerd met muziek omgaan, zodat de vlam ook echt over kan slaan.

♦ Niet alleen kwaliteit laten zien, maar het vooral leren laten voelen

 

Delen: