Op de bok: Gerben Kruisselbrink

 

Gerben Kruisselbrink aan de pianoGerben Kruisselbrink  is musicus in hart en nieren. Hij studeerde muziekwetenschappen en koordirectie en werkte iets meer dan 12 jaar als docent Muziek in het voortgezet onderwijs. Hij heeft diverse muziekmethodes geschreven o.a. Muziek Maak Je Zelf en Kerkmuziek Lichte Muziekpraktijk ontwikkeld en opgezet in kerken.

Tegenwoordig is Gerben muzikaal leider bij Musical Producties Gelderland, Winterswijks Muziek Theater en muzikaal eindverantwoordelijke bij Steengroevetheater. Die laatste organissert elk jaar een groot theaterspektakel in een steengroeveL 2011 Oersprong met o.a. Bram van der Vlugt, in 2013 Symfonia en momenteel wordt er hard gewerkt aan The Wall & More. Gerben is ook dirigent bij The New Voices.

 

“Mensen laten groeien, ontwikkelen is mijn grootste drijfveer. Mijn passie is muziek: muziek maken en laten maken. Werken met groepen in combinatie met muziek is mijn lust en mijn leven. Ontwikkelen van mensen via muziek is mijn kracht. Met een oor en oog voor kwaliteit en inhoud is het de kunst om met respect en een lach samen verder te komen.”  @GKruisselbrink


Wat is jouw verhaal?

Soms komt een liedje echt bij me binnen. Dan raakt het me. Of het inspireert me. Of ik word er blij van , weemoedig, energiek… Kortom het roept een bepaalde emotie bij me op. Herken je dat? Maar hoe komt dat nou? Dat dit de ene keer wel gebeurt en de andere keer juist niet? Voor mij zit ‘m dat vooral in het verhaal.

 

Richting geven

“Wat is jouw verhaal? Wat wil je vertellen met een stuk of een lied?” Die vraag stel ik mezelf of de groep waarmee ik werk. Voor mij is dat een belangrijk, zo niet het belangrijkste, uitgangspunt. “Wat wil ik dat de groep het publiek meegeeft?”. Op deze manier aan een stuk werken, geeft mij een duidelijke richting aan de keuzes die ik maak bij het repeteren. En daarbij maakt het voor mij niet uit of dat nu is bij een koor is of een solist. Of dat ik juist repeteer met band of orkest.

 

Met de rugzak op pad

Tuurlijk, ook technische kennis is belangrijk bij het dirigeren. Het is goed om EVTS (Estill Voice Training System, red.) en/of CVT (Complete Vocal Technique, red.) in je rugzak te hebben. Ook koordirectie of slagtechniek is fijn. En orkestdirectie is helemaal handig als je voor een orkest staat. En weten hoe je met een groep omgaat is ook een fijne basis. Het is fijn om een volle rugzak te hebben. Maar dat alles zet ik in als middel, niet als doel!

 

Spanning en ontspanning

Mijn uitgangspunt is toch het verhaal. Dat is waar ik jou als luisteraar het meest mee raak. Ik vraag me veel af, voordat ik aan een stuk begin: wat wil ik met dit lied of muziekstuk vertellen? En ook: waar begint het verhaal, wat kom je onderweg tegen en waar of hoe eindigt het? Daarbij zoek ik altijd naar spanning en ontspanning. Met op elk moment onderweg de vraag: wat denk ik hier, wat voel ik hier, wat wil ik op dit punt kwijt?

 

In balans

Pas als ik dan deze antwoorden heb, ga ik verder. Ik kies welke zangtechniek daar het beste bij past. Dat verschilt uiteraard per lied. Maar soms ook per zin of zelfs per woord. Zaken als tekstinterpretatie, frasering en articulatie gaan daar in mee. Daarbij kan het heel goed zijn, en dat gebeurt regelmatig, dat ik veel aandacht besteed aan júist die techniek. Soms werk ik wel een half uur aan twee maten. Voor de balans of mooie kleuren. Ik vind dat belangrijk. Als je verhaal gaat over deze mooie lente en hoe fijn dat is, stoort onbalans in het verhaal. 

 

Een stukje magie

Maar uiteindelijk is het een dynamisch gebeuren. Dé keuze bestaat niet, het kan altijd anders. En het is juist mooi om ook samen met de groep te zoeken naar het verhaal. Ik vind dit leuk en het versterkt het gevoel dat je gezamenlijk aan iets moois werkt. Als dirigent blijf ik wel degene die uiteindelijk kiest of de knoop doorhakt. Want democratie is prachtig, maar werkt echt niet altijd. Ook uitproberen wat het beste werkt vind ik mooi. Vaak is dat moment er ‘ineens’. Dat zul je zelf ook wel ervaren. Je kunt natuurlijk analyseren waarom dat dan zo is… Maar soms is het ook mooi om de ‘magie’ even lekker te laten zijn.

 

Wat een prachtig vak!

Ik vind het is een mooie zoek- en vindtocht; m’n keuze(n) baseren op het verhaal. Waarbij ik mijn bagage inzet als middel. En waarbij ik open sta voor andere keuzes of werken met wat je terugkrijgt. Heerlijk dynamisch en dat dan samen met anderen: wat een prachtig vak hebben we toch!

 

 

 

Delen: