Muziek is voor
Karin Lauwers
altijd een grote passie geweest. Als kind volgde ze al notenleer en piano, maar de echte koor- en showkriebels heeft ze gekregen nadat ze in 1985 een jaar met de befaamde internationale groep Up With People de wereld rondtrok. In 1986 startte Karin het jongerenkoor “De Kracht” uit Achel wat ze 20 jaar gedirigeerd heeft. In 1994 werd ze dirigent van Just Music wat ze nog steeds met veel plezier doet. Intussen heeft Just Music ook een jeugdafdeling, het Showkoor Rise Up voor jongeren van 12 tot 20, dat eveneens onder haar hoede staat.
1. Is het werken met kinderen/jeugd leuker dan met volwassenen?
Voor mij is het allebei even leuk, maar het zijn 2 verschillende manieren van werken. Ik heb het gevoel dat je je bij jongeren nog meer moet bewijzen als dirigent, ze zijn zelf ook best veeleisend, maar één maal dat je hun respect verdiend hebt, kun je er alle kanten mee uit en kun je veel van hen vragen en dus een steeds hoger niveau bereiken met je groep.
Wat ik bijzonder leuk vind aan jongeren is, hoe je hen ziet groeien. Hoe ze steeds meer zelfvertrouwen krijgen, hoe ze gaan stralen en zich inzetten. Het kost best veel energie om met jongeren te werken, maar je krijgt er nog veel meer voor terug.
2. Hoe en waar ontdekte je dat?
Ik dirigeer sinds 1994 de zanggroep Just Music uit Neerpelt (60 volwassenen), het is een heel gemotiveerde groep waarmee ik heel graag werk. Vroeger had ik al een jeugd-kerkkoor gedirigeerd en ik heb zelf een jaar met de internationale groep Up with People de wereld rond gereisd. Zij brengen een wervelende show en die combinatie van zingen en dansen heeft mij altijd aangesproken. Ik droomde er al een tijdje van om terug met jongeren te werken, omdat ik het gewoon heel leuk vind. Toen zag ik dat BALK een showchoircamp organiseerde in Zeeland en daar heb ik meteen op ingeschreven, als dirigent. Ik was er helemaal weg van en startte meteen daarna een showkoor voor meisjes tussen 12 en 18. Het was een moeilijke start omdat de jongeren niet wisten wat ze konden verwachten, showkoor is heel nieuw hier. Ook voor mij was het zoeken naar het juiste repertoire, de manier van aanpak, psychologie, ed. De eerste drie jaar heb ik mezelf moeten overtuigen om vol te houden. Maar elk jaar maakten we vooruitgang en de reacties van het publiek waren overweldigend en heel bemoedigend. Regelmatig heb ik workshops, cursussen gevolgd specifiek gericht op het werken met jongeren of pop-showkoren. Ook heb ik regelmatig een coach laten komen om met de groep te werken, interessant voor mijzelf en de koorleden. Na 6 jaar kan ik zeggen dat het de moeite geloond heeft. Ik heb ook het geluk om nu samen te kunnen werken met een fantastische choreograaf die elke week op de repetitie’s aanwezig is (dat is ook een zoektocht geweest). Ook dat is essentieel voor een groep in ons genre. En het is prettig omdat je niet alles zelf moet doen. Nu durf ik zeggen dat ‘Rise Up’ een schitterend showkoor is met 31 jonge meiden die er heel hard voor gaan.
3. Wat is het grootste verschil tussen werken met kinderen/jeugd en volwassenen?
Ik breng in de repetities met het showkoor wat meer afwisseling, probeer wat meer te zoeken naar originele manieren om iets aan te leren, in te zingen of te motiveren. De psychologie werkt anders en is uitermate belangrijk. Een goede groepsgeest levert betere resultaten, dus ook dat is een aandachtspunt, maar dat geldt in feite voor beide groepen. Stemvorming, psychologie, aanpak en repertoire is verschillend.
4. Wat is de grootste denkfout die veel mensen maken t.a.v. kinderen/jeugd? Dat het niet te moeilijk mag zijn, dat jongeren niet gemotiveerd zijn of zich niet meer inzetten. Je moet ze vooral uitdagen, motiveren en zelfvertrouwen geven, dan groeien ze. Je moet ook doelen vooropstellen en je mag hen ook duidelijk maken dat je pas kwaliteit kunt brengen door keihard te werken. Als ze dat éénmaal ervaren hebben, dan gaan ze er voor.
5. Willen kinderen überhaupt nog wel zingen?
Absoluut, maar je moet het juiste repertoire hebben. Ze moeten de muziek ook leuk vinden, dat helpt. En belangrijk is de juiste dirigent voor de juiste groep, of dat nu pop is of klassiek. Zowel dirigent als koor moeten zich goed voelen bij het soort muziek dat je brengt, het moet ‘natuurlijk’ aanvoelen en de dirigent moet de capaciteiten hebben om het aan te brengen. Het soort repertoire moet een bewuste keuze zijn. Wij zijn een showkoor, zingen én dansen, dat geeft een extra dimensie, het is heel leuk voor het publiek en de meisjes vinden het super. Maar die combinatie is ook heel moeilijk, je moet er als dirigent dan ook heel goed mee omgaan en beseffen dat de zang anders zal zijn dan bij een groep die stilstaat. Ik vind het wel belangrijk dat ze goed leren zingen, het dansen komt in tweede instantie, maar maakt toch essentieel onderdeel uit van het geheel. Ik besteed ook veel aandacht aan de opbouw van een show: er zullen rustige nummers bijzijn waarop er niet gedanst wordt, tot zelfs 4-stemmig, echte koornummers, maar daarnaast nummers waar de dans wat meer aandacht krijgt en de zang wat eenvoudiger is. Die afwisseling vinden ze zelf ook heel fijn.
6. Wordt er nog voldoende gezongen op de scholen?
Nee, veel te weinig naar mijn mening.
7. Op televisie zien we veel programma’s met zang, vind je dat een goede ontwikkeling?
Op zich wel, ik denk dat het mensen weer warm kan maken voor koorzang, zeker voor showkoren. Het kan zeker een bron van inspiratie zijn.
8. BALK geeft koren subsidie als zij een kinder/jeugdkoor betrekken bij een optreden/concert. Is dat een goed begin?
Ik denk dat het voor jeugdkoren zelfs makkelijker is als voor volwassenenkoren om gelegenheden te vinden/creëren om op te treden, als ze maar kwaliteit nastreven. In die zin is het misschien beter om jongerenkoren subsidie te geven om mee te kunnen doen aan festivals. Of om beginnende jongerenkoren een duwtje in de rug te geven.
9. Wat zou BALK nog meer kunnen doen?
Ik hoop van harte dat de jeugdkoren een volwaardig podium krijgen tijdens het volgende Balk Topfestival in Apeldoorn, dat zou een enorme stap in de goede richting zijn en zou zeker anderen kunnen inspireren. Jongeren leren van elkaar en willen zich ook graag meten met gelijkgestemden. Eventueel een apart festival voor jeugdkoren zou ook kunnen, maar het Topfestival is toch ‘the place to be’.
Wat ik ook super zou vinden is, als er nog eens een (betaalbaar) showchoir camp georganiseerd zou kunnen worden in de zomervakantie bijvoorbeeld. Met Dwight Jordan in Zeeland was geweldig, maar het kan ook met mensen uit Nederland of omstreken (o.a. Jim Gilloffo bijvoorbeeld). Dat is voor zowel jongeren zelf als geïnteresseerde dirigenten goed. Want het zijn toch de dirigenten die ermee moeten beginnen!
10. Wat zouden alle koren kunnen doen als zij denken aan kinderen/jeugd?
Ik kan alleen maar zeggen aan dirigenten, begin er mee en hou vol! Jongeren zijn zo leuk om mee te werken. Zoek samen naar het juiste repertoire en wees kritisch. Het is echt niet altijd gemakkelijk, maar als ik al die stralende gezichten zie op het podium, dan ben ik alleen maar trots en blij met wat ik met ‘mijn’ jongerengroep al bereikt heb. Ik kan het alleen maar aanbevelen!
Karin Lauwers
Dirigent showkoor Rise Up
www.showkoor-RiseUp.justmusic.be
